Vlak voor de lockdown opende in de Bosboom Toussaintstraat, die we vooral kenden als ‘het geboortekanaal’ van Amsterdam, een allerschattigst restaurant. Deze geboorte, ja ja flauwe woordgrap, verliep allesbehalve vlot, de zaak moest meteen dicht. Jammer, het zag er leuk uit en we hadden zin er te gaan eten. Gertrude, inmiddels weer drie maanden open, heeft dat Franse je-ne-sais-quoi, je ziet jezelf er zo zitten met een pruillipje, hoedje op en glaasje bubbels in de hand. De bar is een pronkjuweel, ouderwets behang, donkerbruine bistrostoeltjes rond marmeren tafeltjes, donkere, afgebladderde raamkozijnen als omlijsting van de open keuken; Julliette Binoche kan ieder moment binnenlopen. Ook de clientèle lijkt van een filmset weggelopen: mooie, goedgeklede jonge vrouwen, hier en daar een man. Ze praten wel hard, de akoestiek laat te wensen over, da’s nog even een punt van aandacht.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/09/09/franse-sferen-met-eten-waar-je-je-vingers-bij-aflikt-a4011178
